Nowe dane na temat anatomii późnokredowego wieloguzkowca Catopsbaatar
Pustynia Gobi słynie z najlepiej na świecie zachowanych kredowych zespołów kręgowców lądowych, w tym dinozaurów i ssaków. Poczynając od amerykańskich wypraw z lat 20. XX wieku, poprzez polsko-mongolskie (lata 60.i 70.), radziecko-mongolskie z lat 70., i wreszcie wyprawy Mongolskiej Akademii Nauk i American Museum of Natural History na przełomie tysiącleci, liczba znalezionych w Mongolii kompletnych czaszek (zob. przegląd w Kielan-Jaworowska et al. 2000) kredowych ssaków (często z towarzyszącymi szkieletami pozaczaszkowymi) zwiększsyła się do wieluset okazów. Oprócz tych wypraw organizowanych przez instytucje naukowe, urządzane są inne wyjazdy terenowe na Gobi, nastawione na zbieranie skamieniałości. Jednym z organizatorów takich wycieczek paleontologicznych jest od 1996 roku Nomadic Expeditions Company z USA. Podczas wyprawy w 1999 roku odkryto czaszkę z elementami szkieletu pozaczaszkowego wieloguzkowca Catopsbaatar catopsaloides. Okaz jest lepiej zachowany niż inne znaleziska tego gatunku, dostarczając nowych danych na temat anatomii multituberkulatów i ich zmienności ontogenetycznej. W niniejszej notatce omawiamy budowę C. catopsaloides; a dwoje pierwszych autorów przedstawi w dalszych publikacjach szczegółowe opisy jego anatomii.
Zofia Kielan−Jaworowska [zkielan@twarda.pan.pl], Instytut Paleobiologii PAN, ul. Twarda 51/55, PL−00−818 Warszawa, Poland; Jørn H. Hurum [j.h.hurum@nhm.uio.no], Paleontologisk Museum, Boks 1172 Blindern, N−0318 Oslo, Norway; Philip J. Currie [philip.currie@gov.ab.ca], Royal Tyrrell Museum of Palaeontology, PO Box 7500, Drumheller AB T0J 0Y0, Canada; Rinchen Barsbold [barsgeodin@magicnet.mn], Institute ofGeology , Mongolian Academy ofSciences, Ulaanbaatar 210351, Enkh Taivani Gudamji, Mongolian People’s Republic.