Krety z południowoniemieckich wypełnień krasowych Petersbuch 6, 10, 18, 31, 35, 48 obejmują 14 gatunków, z tego cztery nowe: Leptoscaptor bavaricum, Leptoscaptor robustior, Myxomygale gracilis i Tenuibrachiatum storchi. Większość prób odznacza się wysokim zróznicowaniem gatunkowym. Talpa minuta jest najpospolitszym gatunkiem w prawie wszystkich próbach. Leptoscaptor odznacza się smukłą kością ramienną i zanikiem dolnych zębów z wyjątkiem trzonowych. Interpretowany jest jako mioceńska odnoga szczepu Scalopini. Myxomygale gracilis reprezentuje najpóźniejszy przejaw tego rodzaju w zapisie kopalnym. Tenuibrachiatum storchi ma smukłą kość ramienną i utracił jeden dolnych siekacz. Gatunek ten jest morfologicznym poprzednikiem współczesnego rodzaju Urotrichus. Nazwa rodzajowa Pseudoparatalpa Łopatin, 1999 została uznana za synonim rodzaju Paratalpa. Kretowate z krasu Petersbuch odpowiadają datowaniu tego stanowiska na środkowomioceńskie chrony paleomagnetyczne MN 7+8, jak wynikało to już wcześniej ze skamieniałości chomikowatych. Szczątki wychucholi (desmanów) w wypełnieniu szczeliny krasowej Petersbuch 6 wskazują na bliskość wody. Obecność Urotrichini, choć nielicznych, w prawie wszystkich próbach wskazuje na środowisko lesiste, w którym występowały sowy, polujące na te ssaki.

Key words: Mammalia, Talpidae, moles, Miocene, Germany, Petersbuch.

Reinhard Ziegler [r.ziegler.smns@naturkundemuseum−bw.de], Staatliches Museum für Naturkunde Stuttgart, Rosenstein 1, D−70191 Stuttgart, Germany.