Głębokowodne osady dewońskich (emskich) kopców Hamar Laghdad (Anty-Atlas, Maroko) zawierają unikalne nagromadzenia małych, osobniczych, bezdissepimentowych koralowców Rugosa. Jednogatunkowe zespoły tych koralowców (Hamarophyllum belkai, proponowany w pracy nowy rodzaj i gatunek) występują bardzo licznie w gniazdowych nagromadzeniach ograniczonych do miejsc wokół wypełnień szczelin, których genezę wiąże się z wypływami wód hydrotermalnych. Tworzą one tam swoiste łąki koralowe', gdzie zdecydowana większość osobników wykazuje nietypowy charakter wzrostu zwany tu kielich-w-kielichu'. To niezwykłe zjawisko polega na tym, że w niemal każdym kielichu obumarłego osobnika występuje przynajmniej jeden osobnik kolejnej generacji. Taki charakter zasiedlania wiązać można z selektywnym przeżywaniem larw koralowców, które kolonizowały te biotopy. Larwy, które zasiedlały kielichy obumarłych już osobników miały tu większe możliwości przeżycia i rozwoju niż te, które osiadały poza nimi. Wydaje się, że wykorzystywały one puste kielichy jako schronienie przed fizycznymi czynnikami, takimi jak gorące i trujące fluidy lub też biologicznymi takimi jak drapieżniki. Obecność licznych nagromadzeń skorupek małżoraczków w obrębie kielichów i wewnątrz szkieletów koralowców sugeruje istnienie troficznego powiązania tych dwóch grup organizmów zasiedlających bezpośrednie sąsiedztwo wypływów hydrotermalnych.

Key words: Rugosa, hydrothermal venting systems, mud mounds, Emsian, Hamar Laghdad, Anti−Atlas, Morocco.

Błażej Berkowski [bbrk@amu.edu.pl], Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Instytut Geologii, ul. Maków Polnych 16, 61−606 Poznań, Poland.