Wczesnokredowe (alb) stanowisko Pietraroia koło Benevento na południu Włoch dostarczyło bogatego zespołu szczątków kopalnych kręgowców, w tym przynajmniej jednego rodzaju gadów ryjkogłowych (Derasmosaurus) i dwóch nazwanych wcześniej jaszczurek (Costasaurus i Chometokadmon), a także doskonale zachowanego drobnego dinozaura drapieżnego, Scipionyx. Tu opisano nowy materiał należący do jaszczurki z rodzaju Eichstaettisaurus: E. gouldi sp. nov.. Eichstaettisaurus po raz pierwszy odnotowano z górnojurajskich (tyton) wapieni z Solnhofen w Niemczech, a później także z najniższej kredy (berrias) z Montsec w Hiszpanii. Nowy okaz z Włoch znacząco poszerza zasięg stratygraficzny Eichstaettisaurus, dostarczając przy tym potwierdzenia hipotezie, że zespół z Pietraroia może reprezentować reliktową faunę wyspiarską. Morfologia szkieletu pozaczaszkowego nowego ajchsztetizaura wskazuje na jego zasadniczo naziemny tryb życia. Dodatkowy materiał czaszkowy E. gouldi sp. nov. stwierdzono w obrębie jamy brzusznej drugiego nowego gada łuskonośnego z tego samego stanowiska. Ów drugi, niekompletny szkielet można niemal na pewno uznać za przedstawiciela gadów ryjkogłowych (hatterii) na podstawie budowy miednicy i stopy, ale nie jest to Derasmosaurus ani przedstawiciel żadnego ze znanych rodzajów, jak wskazuje na to niezwykła budowa kręgów ogonowych.

Key words: Lepidosauria, Squamata, Rhynchocephalia, palaeobiogeography, predation, Cretaceous, Italy.

Susan E. Evans [ucgasue@ucl.ac.uk], Department of Anatomy and Developmental Biology, University College London, Gower Street, London WC1E 6BT, England; Pasquale Raia [pasquale.raia@liberto.it] and Carmela Barbera [melaba@unina.it], Dipartimento di Paleontologia, Università di Napoli, Largo S. Marcellino 10, Napoli, Italy.